ÜMİTSİZLİK

Ümitsizlik şeytana iş, sahibine dert verir. Ümitsizlik karamsarlığın tünelinde karanlıklara giden dehlizlere varır.

İnsan Aç olarak 40 gün, susuz 4 gün, nefessiz 4 dakika, ama ümitsiz 4 saniye yaşar.

 Bütün intihar edenler son dört saniye bir ışık göremedikleri zaman ümidi tükenerek intihar ederler.

 Sağlıklı bir ruh ümitsizliğe kapılmaz… Müslümanlık dini ümitsizliği men eder.

  Bir atasözü iyi şeylere sahip olmaya dair şöyle der: Daha az kork, daha fazla ümit et… Daha az ye, daha fazla çiğne… Daha az sızlan, daha fazla nefes al… Daha az nefret et, daha fazla sev… O zaman bütün iyi şeyler senin olacaktır…

İyi şeyler düşünmenin ruh sağlığına önemli derecede katkı sağladığı bir gerçek.

 Bir psikoloğun yaptığı deneyin sonucu şu şekilde oldu: Oluşturduğu üç ayrı gruptaki topluluğa serbest basketbol atışları yaptırdı. İlk gruptakilere her gün 20 dakika idman yapmalarını söyler… İkinci gruptan, basketbola dair her şeyi unutmalarını ister… Üçüncü gruptakilere ise sakin bir şekilde yere oturmalarını ve yirmi dakika boyunca kendilerini sahada başarılı atışlar yapar halde zihinlerinde canlandırmalarını söyler…

O insanlardan topa uzandıklarını hissetmelerini, mükemmel rotaya girmelerini, ağın içinden kayan topun çıkardığı sesi duymalarını ve zihinde canlandırdıkları bu başarılı sonucun verdiği tatmin duygusunu hissetmelerini ister. Deney sürecinin sonunda birinci grup yani her gün düzenli şekilde idman yapan deneklerin atışları % 24 oranında gelişme gösterir. Basketbol hakkındaki her şeyi unutması istenen grup hiçbir gelişme göstermemiştir. Üçüncü grubun, yani sadece düşünmesi, hayal etmesi istenen grubun atışları ise % 23 oranında gelişmiştir. Basketbol haricindeki birçok etkinlik ve deneylerde de bu tür sonuçlar elde edilmiştir.

  İşte bunun tersini düşündüğümüz zaman da, başarısız olan insanlar, başarısız oldukları takdirde başlarına gelecek kötü durumları gözlerinin önüne getirdikleri için başaramıyorlar. Başarısız iş adamı, üniversite sınavında başarısız olan öğrenciler,  velhasıl birçok uygulanılan şeyin başarısızlıkla sonuçlanması, başarısız olacakları ihtimali düşüncesini sürekli hale getirdikleri için başarısız oluyor.

 Ya sınavı kazanamazsam ailemin yüzüne nasıl bakarım, ya iflas edersem ne yaparım, gibi düşünceler bir anda negatif bir pozisyona, çöküntü haline geçmemize neden oluyor. Bizi biz yapan düşüncelerimizdir. Kendimizi değersiz görme zihinde başlar. Zihnimizde kendimize değer biçemiyorsak, kendimizi işe yaramaz bir insan olarak görüyorsak, ister istemez işe yaramaz bir insanın sergilediği tavır ve davranışları sergileriz. İyimser olmanın vücudumuzdaki her hangi bir yerdeki ağrıyı bile giderdiği yapılan araştırmalarla ortaya konulmuştur. İyimser günler dileğiyle.

  Sıtkı Aslanhan’ın çalışmalarından yararlandım

Kaynak:http://www.unyekent.com/yazi/724-umitsizlik.html  Arif TAKICI